Oud Caserta, Paleis van Caserta, San Leucio complex

De Gouden Eeuw

Reggia di Caserta - het koninklijke paleis van Caserta

Het koninklijke paleis van Caserta is een buitengewone bijzondere erfenis. Keer op keer doet een bezoek aan dit paleis u verbazen. Het complex werd door Luigi Vanvitello ontworpen. De appartementen zijn ingericht met stucwerk, beelden, graveringen en meubels uit Frankrijk. De schilderijen aan de muur zijn van de hand van Italiaanse en Nederlandse schilders uit de 19de eeuw en beelden de familie Borgone af. In de kelder van dit paleis kan men tekeningen, ontwerpen en illustraties van het werk van de architect Vanvitelli vinden. Mis vooral de Koninklijke tuin met haar vele beelden, fonteinen en haar zeldzame en exotische planten niet. Momenteel is het paleis ook een centrum voor hedendaagse kunst. De verzameling ‘Terrae Motus’ wordt door het paleis gepresenteerd. De werken van de kunstenaars bevinden zich in de kamers van de appartementen. Wees daarom niet verbaasd als u door de barokke appartementen loopt en u opeens een installatie tegen komt.


Seterie di San Leucio – een succesvol sociaal experiment

In 1750 werden de bezittingen van de Aquaviva di Caserta doorgegeven aan de Bourbons van Napels. Kort hierop werd San Leucio werd het centrum voor Koninklijk zijde. Koning Charles van Bourbon voerde op advies van de minister Bernardo Tanucci een uitwisseling met Frankrijk in om de kunst van het weven naar Italië te halen. Later zou de techniek in fabrieken worden toegepast. De architect Francis Collecini vormde in 1789 een gemeenschap die bekend staat als het Koninklijke Kolonie van San Leucio. Lokale arbeiders en zelfs Franse ambachtsmannen uit Genoa, Piedmont en Messina die zich in San Leucio vestigden, genoten van de vele voordelen die arbeiders van zijdefabrieken hadden. Arbeiders van zijdefabrieken kregen niet alleen een huis in de kolonie toegewezen maar hun familieleden kregen ook gratis educatie aangeboden. De koning stichtte hier de eerste school in Italië op waar zowel mannelijke als vrouwelijke disciplines werden aangeboden. Het aantal werkuren was in plaats van de gangbare veertien uur zoals in de rest van Europa, maar elf uur in San Leucio. De huizen werden ontworpen met de inacht neming van alle ontwerpregels van die tijd en waren vanaf het begin voorzien van toiletten en bewatering. De vrouwen kregen van de koning een bruidschat aangeboden en er was een zogenaamde ‘pot van liefde’ waar iedereen een deel van zijn inkomsten aan moest doneren. Er werd geen onderscheid gemaakt tussen de verschillende individuen, ongeacht hun werk. Mannen en vrouwen genoten gelijkwaardigheid binnen een systeem dat voornamelijk was berust op meritocratie. Privé grondbezit werd er niet toegestaan en er was garantie voor zorg van ouderen en zwakkeren en een versterkte mentaliteit van broederschap onderling. Het was een sociaal experiment. In het tijdperk van “Lumi” was dit model van rechtvaardigheid en sociale gelijkwaardigheid zeer zeldzaam in de Europa van de 18de eeuw. Dit model werd goed nageleefd in de opeenvolgende Franse revolutie en het Marxisme.

Caserta Vecchia (Het oude Caserta)

Caserta Vecchia is een schitterend juweel op 450 meter hoogte en op minder dan 10 km afstand van Caserta. Het oude dorp is als een nationaal monument vanwege haar kunst en geschiedenis.

In Caserta Vecchia kan men in de zomer wandelen of bijvoorbeeld picknicken. Het oude dorp biedt een beeldig uitzicht op de baai van Napels en er zijn vele restaurants in de eerste week van September die “september in het dorp” bezielen. Bezoekers die hier langs komen worden verrast door hun plotselinge belangstelling voor het oude dorp.
Vanaf de zestiende eeuw heeft dit dorp haar charmante en interessante voorkomen van een middeleeuws dorp behouden. Vlakbij het plein van diocese bevindt zich het Kathedraal die een uitzonderlijk voorbeeld is van een Arabisch-Normandische architectuur.