Lipari, het leukste van de Eolische eilanden

Op onze rondreis door centraal en oost-Sicilië hebben we een dag gereserveerd om een bezoek te brengen aan één van de prachtige Eolische eilanden. Deze archipel van zeven vulkaaneilanden ligt 40 km ten noorden van Milazzo in de Tyrreense zee.

Het grootste en belangrijkste eiland is Lipari en dit aangename eiland mag je eigenlijk niet overslaan, vandaar dat wij dat vandaag gaan proberen te ontdekken. Vanuit Villa Rica – ons beste en leukste logeeradres op onze rondreis door Sicilië - rijden we in een half uurtje naar Milazzo van waaruit de snelle draagvleugelboot van Ustica lines ons in een uurtje naar Marina Lunga van Lipari zal brengen. Bij het naderen van de haven begrijpen we gelijk waarom ze het kleurrijk Lipari noemen. De mediterrane tegeltjes op de muren van de pastelkleurige huisjes zorgen direct voor een vrolijke en aangename aanblik. Hier krijg je gelijk een dolce vita gevoel van!

De vissers zitten rondom de haven hun netten te controleren, even verderop wordt verse vis vanuit een boot verkocht, vespa’s en kleine auto’s zorgen voor een druk pandemonium en de uitgestalde groentekraampjes fungeren als de slingers van de haven.

De hele structuur van het eiland doet me een beetje denken aan Capri maar dan minder druk en minder duur maar zeker zo gezellig!

De autovrije Corso Vittorio Emanuele herbergt verschillende leuke boetiekjes en fruit-, vis- en broodwinkeltjes. De zijstraatjes leiden naar pleintjes vol eettentjes.

Er zijn twee havens in Lipari, Marina Lunga en Marina Corta. Deze laatste is de meest gezellige en pittoreske. De Via Garibaldi is ook een gezellig straatje wat licht omlaag loopt naar het genoemde pittoreske haventje Marina Corta. Aan het eind van de Via Garibaldi ligt het plein San Bartolo, vol met gezellige terrasjes. Onderweg passeer je Castello di Lipari dat in de vijftiende eeuw door de Spanjaarden gebouwd werd. Het is gelegen op de top van een rots, waardoor het moeilijk te veroveren was. Vanuit Marina Corta is de burcht via een steile trap te bereiken. In de burcht vind je een kathedraal, het Eolische museum en het archeologische museum van de eilanden. Tegen het vallen van de avond kun je rondom het kasteel een romantische avondwandeling maken.

Op nummer 22 van de Via Garibaldi bevindt zich Gilberto e Vera. Gilberto opende hier dertig jaar geleden zijn broodjeszaak. Hier serveren ze dagelijks wel twintig verschillende soorten ovenverse héérlijke panini, belegd met de producten van de Eolische eilanden of van Sicilië. De broodjes zijn de allerlekkerste van héél Sicilië en klanten komen van heinde en verre om zich tegoed te doen aan deze lekkernijen.

Op Lipari vindt je leuke en originele souvenirwinkels. Hier tref je geen massa- of schreeuwerige kitschvoorwerpen aan maar fantastisch mooi handwerk zoals uit hout gesneden vissen, keramiek, hoeden en slippers.

We besluiten een auto te huren om het eiland te verkennen. Dit doe we met een Mehari, een soort open koekblik op wielen! Weinig comfortabel maar met de wind in je haren wel goed voor het ultieme vakantiegevoel! Bij Noleggio di Marcello (aan de haven helemaal links) kun je voor €50/dag zo’n grappige auto huren.

Tegen de richting van de klok in vertrekken we voor onze tour rondom het eiland. Al snel komen we op de weg naar Canneto en Acquacalda hele rustige stukken tegen met prachtige uitzichten op de blauwe zee met vulkanische baaitjes en vaak steile, hoge rotsen erachter. Bovendien hebben we – waar we ook kijken – altijd een omliggend eiland in ons vizier.

Vlak voor Aquacalda stuiten we langs de kustweg op een oude vervallen en verlaten puimsteenfabriek Cave di Pomice. Puimsteen is een vulkanische steen, licht en poreus, die als grondstof gebruikt wordt om cement te maken. Het strand is hier volkomen wit uitgeslagen door de witte puimsteenresten, vandaar dat dit strand ook de naam Spiaggia bianca gekregen heeft.

Na Acquacalda toeren we verder richting het kleine dorpje Quattropani. Hier lopen we naar de Chiesa Vecchia, een kleine witte kerk met een puntdak en een ontspannen, serene sfeer. Hier hebben we een mooi uitzicht op het eiland Salina. Tip: loop om de kerk heen, dwars door de tuinen en alles word dan nog mooier!

De weg vervolgt zich nu niet meer langs de kust maar meer door het binnenland. We slingeren langzaam via wat bochten omlaag om één van de mooiste uitzichtpunten van het hele eiland te aanschouwen: de baai van spiaggia di valle e Muria bij Quattrocchi. Het spectaculaire zicht op het eiland Vulcano en de Faraglioni rotsen bezorgt ons inderdaad kippenvel en mijn camera moet flink aan de bak, wát een mooi plaatje is dit!

Nu rest ons nog één plek waar we graag heen willen voordat we weer terug keren naar Lipari-stad: het Osservatorio Geofisico di Lipari (het geofysisch observatorium) met fantastisch uitzicht op Isola Vulcano. Het is niet makkelijk te vinden, het bevindt zich boven op een steile helling aan het uiterste zuidpuntje van het eiland maar het onvergetelijke uitzicht vergoedt alles.

Lipari heeft ons in alle opzichten verrast door zijn relaxte sfeer en prachtige vergezichten. Hier willen we nog wel eens terug komen!

Paul